آشنایی با انواع کیو آر کدها (QR)
انواع مختلفی از کدهای QR وجود دارند که برای اقلام مختلف ممکن است استفاده شوند. این انواع شامل:
Micro QR Code:
نسخه کوچکتری از کد QR سنتی است که زمانی استفاده می‌شود که فضای محدودی در دسترس است. کدهای QR کوچک می‌توانند در اندازه‌های مختلفی آماده شوند، اما کوچک‌ترین آنها دارای ۱۱ در ۱۱ ماژول است و میتواند تا ۲۱ کاراکتر الفبایی را رمزگذاری کند.
Model 1 QR Codes:
مدل ۱ نمونه‌ای از مدل ۲ و میکرو کد QR است. یک تا ۱۴ نسخه به استاندارد سازمان بین‌المللی تولید کنندگان شناسایی خودکار (AIMI) ثبت شده‌اند. حداکثر ظرفیت داده آن ۴۶۸ بایت است که میتواند تا ۷۰۷ کاراکتر الفبایی را رمزگذاری کند.
Model 2 QR Codes:
مدل ۲ دارای الگوی تطبیق برای تنظیم بهتر موقعیت و دارای چگالی داده بیشتری نسبت به مدل ۱ دارد. یک تا ۴۰ نسخه به استاندارد سازمان بین‌المللی تولید کنندگان شناسایی خودکار (AIMI) ثبت شده‌اند، و نسخه ۴۰ توانایی ذخیره تا ۴۲۹۶ کاراکتر الفبایی را دارد.
IQR Code:
می‌توان آن را در مربع‌ها یا مستطیل‌ها ایجاد کرد در مواردی که فضا یا شکل اهمیت دارد. این میتواند در یکی از ۶۱ فرمت مختلف باشد.
SQRC:
ویژگی‌های یک عملکرد محدود در خواندن دارد تا اطلاعات خصوصی را در خود جای دهد.
Frame QR:
فریم قابل سفارش‌سازی که میتواند اطلاعات بزرگتر را در فرمت‌هایی مانند گرافیک، نقاشی‌ها یا عکس‌ها جای دهد.
کیو آر کد (QR) مخفف واژه انگلیسی `quick response` است که یک نوعی بارکد میباشد که میتواند به سادگی توسط دستگاه‌های دیجیتال خوانده شود و اطلاعات را به عنوان به شکل یک سری پیکسل در یک چهارضلعی (مربع) ذخیره میکند. کدهای QR به طور مکرر برای پیگیری اطلاعات مربوط به محصولات در زنجیره تأمین استفاده می‌شوند و اغلب در کمپین‌های بازاریابی و تبلیغاتی به کار می‌روند.
کدهای QR به عنوان یک پیشرفت نسبت به کدهای قدیمی تلقی می‌شوند. کدهای یک بعدی (uni-dimensional barcodes) به عنوان یک استاندارد بین‌المللی در سال 2000 توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) تأیید شدند.
نکات مهم
1. کدهای پاسخ سریع (QR) ماتریس‌های مربعی از پیکسل‌های dark یا light هستند که برای رمزگذاری و سریعاً بازیابی داده‌ها با استفاده از دستگاه‌های کامپیوتری استفاده می‌شوند.
2. یک پیشرفت در بارکدهای سنتی، کدهای QR توانایی ذخیره اطلاعات بسیار بیشتری را دارند و در متنوع‌ترین کاربردها از مدیریت زنجیره تامین تا آدرس‌های کیف پول رمزارز استفاده می‌شوند.
3. امروزه انواع مختلفی از کدهای QR وجود دارد که برای اهداف متنوع سفارشی‌سازی شده‌اند یا می‌توانند مقادیر بیشتری از داده‌ها را ذخیره کنند.
آشنایی با کدهای Quick Response یا QR
کدهای QR در دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک روش برای ارائه اطلاعات بیشتر از یک بارکد استاندارد توسعه یافتند. آنها توسط دنسو ویو، در یکی از شعبه‌های تویوتا، به عنوان یک روش برای پیگیری خودروها در طول فرآیند تولید اختراع شدند. برخلاف بارکدها که نیاز به تابش نور از خطوط موازی دارند، کدهای QR می‌توانند توسط دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های همراه به صورت دیجیتال اسکن شوند.
کدهای QR از مربع‌های سیاه در یک ماتریس روی پس‌زمینه سفید تشکیل شده‌اند و توسط نرم‌افزارهای ویژه خوانده می‌شوند که قادر به استخراج اطلاعات از الگوهای موجود در ماتریس هستند. این کدها توانایی ذخیره اطلاعات بیشتری را نسبت به بارکدهای سنتی دارند و در اصل چهار حالت داده را مدیریت می‌کنند: حروف الفبایی، عددی، دودویی و کانجی.
با وجود ظرفیت زیادی برای ذخیره داده، کدهای QR به اندازه انتظار در بین مصرف‌کنندگان محبوب نشده‌اند. به جای اینکه توسط مصرف‌کنندگان برای به اشتراک گذاری اطلاعات ایجاد شوند، بیشتر با تبلیغات و کمپین‌های بازاریابی مرتبط هستند.
کدهای QR به صورت گسترده‌تری در تسهیل پرداخت‌های دیجیتال و در سیستم‌های رمزارزی مانند نمایش آدرس بیت‌کوین شخصی، منتشر شده‌اند. همچنین، کدهای QR به طور فزاینده‌ای برای ارسال آدرس‌های وب به تلفن‌های همراه استفاده می‌شوند.
کدهای Quick Response (QR) در مقایسه با بارکدها:
میزان اطلاعاتی که معمولاً درباره یک محصول یا خدمت می‌توانست منتقل شود، به طور سنتی توسط فضای موجود بر روی بسته‌بندی محصول یا تبلیغ مرتبط با آن محدود می‌شد. اگر یک مصرف‌کننده بیشترین اطلاعات را درباره محصول می‌خواست - مانند موجودی، قیمت، ویژگی‌ها - باید یک فروشنده را پیدا کند یا درخواست مستندات اضافی دیگری کند.
بارکدها به طور معمول در پشت بسته‌بندی محصولات یافت می‌شوند و از ترکیب عرض‌های مختلف خطوط موازی برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند که می‌توانند توسط دستگاه‌هایی که اسکنر نوری دارند، خوانده شوند.
بارکد، روشی که به شرکت‌ها در مدیریت موجودی و تعیین قیمت کمک کرد و برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ توسط راه‌آهن‌های آمریکایی به کاربردهای عملی گذاشته شد، انقلابی در راهبرد مدیریت شرکت‌ها ایجاد کرد. از زمان این استفاده ابتدایی، بارکدهای دوبعدی سنتی در فروشگاه‌های خرده‌فروشی آمریکا از سال ۱۹۷۴ به طور رایج مورد استفاده قرار گرفتند. اکنون بارکدها روی اشیاء مختلفی از کارت‌های شناسایی کارکنان و دستبندهای بیمارستانی تا کانتینرهای حمل و نقل یافت می‌شوند.
آشنایی با انواع کیو آر کدها (QR)
انواع مختلفی از کدهای QR وجود دارند که برای اقلام مختلف ممکن است استفاده شوند. این انواع شامل:
Micro QR Code:
نسخه کوچکتری از کد QR سنتی است که زمانی استفاده می‌شود که فضای محدودی در دسترس است. کدهای QR کوچک می‌توانند در اندازه‌های مختلفی آماده شوند، اما کوچک‌ترین آنها دارای ۱۱ در ۱۱ ماژول است و میتواند تا ۲۱ کاراکتر الفبایی را رمزگذاری کند.
Model 1 QR Codes:
مدل ۱ نمونه‌ای از مدل ۲ و میکرو کد QR است. یک تا ۱۴ نسخه به استاندارد سازمان بین‌المللی تولید کنندگان شناسایی خودکار (AIMI) ثبت شده‌اند. حداکثر ظرفیت داده آن ۴۶۸ بایت است که میتواند تا ۷۰۷ کاراکتر الفبایی را رمزگذاری کند.
Model 2 QR Codes:
مدل ۲ دارای الگوی تطبیق برای تنظیم بهتر موقعیت و دارای چگالی داده بیشتری نسبت به مدل ۱ دارد. یک تا ۴۰ نسخه به استاندارد سازمان بین‌المللی تولید کنندگان شناسایی خودکار (AIMI) ثبت شده‌اند، و نسخه ۴۰ توانایی ذخیره تا ۴۲۹۶ کاراکتر الفبایی را دارد.
IQR Code:
می‌توان آن را در مربع‌ها یا مستطیل‌ها ایجاد کرد در مواردی که فضا یا شکل اهمیت دارد. این میتواند در یکی از ۶۱ فرمت مختلف باشد.
SQRC:
ویژگی‌های یک عملکرد محدود در خواندن دارد تا اطلاعات خصوصی را در خود جای دهد.
Frame QR:
فریم قابل سفارش‌سازی که میتواند اطلاعات بزرگتر را در فرمت‌هایی مانند گرافیک، نقاشی‌ها یا عکس‌ها جای دهد.
در این مقاله با کیوآر کد (QR CORE): کیوآر کد چیست و چگونه کار میکند؟ آشنا شدید. امیدوارم که این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد؛ در صورتی که برای شما در خصوص این مقاله سوالی پیش آمده است، حتما در قسمت کامنت‌ها برای ما ارسال کنید.
منبع: investopedia
